Breking News

बुधवार, १६ जानेवारी, २०१३

आई.......

आई.......


आई....... माउली तुला कोटी कोटी प्रणाम
 करुणे ची मूर्त तू मायची ठेव आहे
      वात्सल्य स्वरूपास तुझ्या कोटी कोटी प्रणाम
     माझी पहिली गुरु माझी मैत्रीण आई


                                     
                                                         माझ्या जीवनाच्या ज्योतीला कोटी कोटी प्रणाम
                                                        मी जळताना तप्त उन्हात माझी शीतल छाया
                                                        त्या वृक्ष स्वरूप आईला कोटी कोटी प्रणाम


  तुळस जशी असते दारी तशीच आईची महती घरी
    घराला घरपण देणाऱ्या आईला कोटी कोटी प्रणाम
पहाटेचा गजर तू सगळ्यांची फिकीर तू
        प्रत्येकाची काळजी घेणाऱ्या आईला कोटी कोटी प्रणाम

                                 

कितीही दुख कितीही वेदना
   तरी झळकल्या नाही तुझ्या मुखावर यातना
               त्या सहनशील आई ला कोटी कोटी प्रणाम
वर्णाव किती तुझ्या प्रतिमेला 
  अस्तित्व माझा तुझ्या मुळे आला ऋणी 
 मी जन्म जन्माची हे ईश्वर मूर्त
  आई तुला कोटी कोटी प्रणाम.....

                                                                  
                                                            आई तुझ्या वाचू कसे जगेन मी
                                                           श्वासांत श्वास नाही कसे उरेल मी
                                                           आई तुझ्या मायेच्या पदरात माझ्या अश्रूंचा विसावा
                                                           दुखांच्या खाचा किती हि तुझ्या कुशीचा होता ठेवा
                                                           आधार माझा तू आता निराधार मी आई
                                                           तुझ्या वाचू कसे जगेन मी

                                           
                                                  ओसाड जीवनाला प्रेमाचा झरा होता
                                                  निष्प्राण देहात या तू प्राण ओतला
                                         तू जन्म दाती नाही पण जीवन तुझ्या मुळे हा ऋणी आहे
                                                 तुझा मी आई तुझ्या वाचून कसे जगेन
                                       मी ती निश्वास पडला देह अजून दृषित घुमत आहे
                                                   वेदना मनाची तू साद देत आहे

   एक न परत आई कुशीत निजायचे मला 
तुझ्या हाताने परत कवड भाराचे मला
 दुखानाचा मना वर ओझा फार झाला 
तुझ्या पदरात अश्रूचा सडा घालायचं मला 
का देवाने प्राण माझा हिरावून नेला नाही 
जगू शकत मी आई श्वासांत श्वास न उरला..
ब्रह्मांड शोधले तरी कुणी गवसले नाही
  आई मूर्त स्वरूप दुजा कोणी नाही
      ममता वात्सल्य प्रेमाची सरिता 
                माय तू माझ्या जीवनाची गाथा......... 
                 आई तुझ्या वाचून मी जीवन जगेन का 
             श्वासांत श्वास माझ्या उरेल का ...




आई


एका खेडे गावात एक आई आणि तिचा १०-१२ वर्षाचा मुलगा राहत होते.. उद्या आपला मुलगा जत्रेला जाणार त्याच्या हातात १० रुपये तरी असावे, पण घरात १० रुपये नाही म्हणून त्या माऊलीने बाजूच्या शेतात राबायला गेली संध्याकाळी मजुरीचे पैसे आणले, तितक्यात मुलगा शाळेतून आला आई ला म्हणाला मला जेवायला दे मी लवकर झोपतो उद्या जत्रेला जायचे आहे सकाळी लवकर उठेन.. मुलगा सकाळी लवकर उठला त्या माऊलीला पण उठवले, मुलगा अंघोळीला जाताना आईला म्हणाला आई लवकर न्याहारी तयार ठेव मी लगेच अंघोळ करून घेतो.. माऊलीने भाकर करून ठेवली, दुध चुलीवर होते, मुलगा अंघोळ करून आला आई जवळ बसला आणि आई ला म्हणाला मला लवकर दुध आणि भाकरी दे मला उशीर होतोय.. आई ने आजू बाजूला पहिले दुध उतरवायला काहीच सापडत नव्हते पुन्हा मुलाचा आवाज आला आई लवकर कर माउलीने विचार न करता तसाच दुधाचा टोप हाताने उतरवला.. गरम दुधाच्या टोपाचे चटके मस्तकाला वेदना देऊ लागल्या.. हाताची लाही लाही झाली, पुन्हा मुलाचा आवाज आला.. आई लवकर कर न उशीर होतोय त्या माउलीने पुन्हा टोप उचलून दुध प्यालात ओतले, आणि मुलाला दिले, त्या माऊलीच्या डोळ्यातले अश्रू पाहून त्या मुलाने मान खाली घालून न्याहरी केली.. आई ने जवळचे १० रुपये त्या मुलाला दिले.. मुलगा जत्रेत गेला संध्याकाळी परतला आई ने विचारले बाळा जत्रेत काय काय पहिले..?? मुलाने जत्रेतल्या गमती जमाती सांगितल्या, मग आईने विचारले दिलेल्या १० रुपयाचे की केलेस काही खाल्लेस कि नाही..?? त्या मुलाने आई ला सांगितले की तू डोळे बंद कर मी काहीतरी आणले आहे तुज्यासाठी माऊलीने डोळे बंद केले मुलाने खिश्यातून सांडशी काढून आईच्या हातात दिली, आई च्या डोळ्यात त्या संड्शीच्या स्पर्शाने अश्रू आले.. आई धन्य झाली... आईच्या हाताला झालेली इजा त्या मुलाच्या मनावर इजा करून गेली.. -Author/लेखक - ग्रेट नितीन बानगुडे -पाटील ("शिवचरित्र"! ) "दोस्तानो, आई च्या पायाशी स्वर्ग आहे.. कधी हि तिला दुखवू नका.... डोंगरा आड गेलेला सूर्य पुन्हा दिसतो पण मातीआड गेलेली आई पुन्हा दिसत नाही...