गुरुवार, २१ नोव्हेंबर, २०२४
महिलांनी मतदान केंद्रांवर रांगा लावल्या; भाजप की काँग्रेसला फायदा?
तळोदा : यंदाच्या निवडणुकीत महिलांच्या प्रचंड उत्साहाने मतदान केंद्रांवर रेकॉर्डब्रेक गर्दी पाहायला मिळाली. "लाडकी बहीण योजना", महिलांचे आरक्षण, आणि महिला सक्षमीकरणाच्या मुद्यांवर दोन्ही प्रमुख पक्षांनी भर दिला होता. या पार्श्वभूमीवर महिलांच्या मतदानाचा कल कोणत्या पक्षाच्या बाजूने झुकला आहे, यावर सगळ्यांचे लक्ष केंद्रित झाले आहे.
महिलांचा उत्स्फूर्त सहभाग
ग्रामीण आणि शहरी भागांतील महिलांनी सकाळपासूनच मतदान केंद्रांवर रांगा लावल्या. काही ठिकाणी मतदानासाठी दोन-तीन तास प्रतीक्षा केल्याचे दिसून आले. महिला मतदारांनी सामाजिक आणि आर्थिक मुद्द्यांवर विचार करून मतदान केल्याचे मत व्यक्त केले.
भाजपला फायदा?
महिलांसाठी "लाडकी बहीण योजना", गॅस सिलिंडरवर सबसिडी, आणि "प्रधानमंत्री आवास योजना" यांसारख्या योजनांनी भाजपला मोठा आधार मिळाला आहे. ग्रामीण भागातील अनेक महिलांनी भाजपला मतदान केल्याचा अंदाज व्यक्त केला जात आहे.
काँग्रेसची पकड?
दुसरीकडे, काँग्रेसच्या "गृहलक्ष्मी योजना", महिला रोजगारासाठी नव्या योजना, आणि महागाईविरोधी धोरणांमुळे महिलांमध्ये काँग्रेसच्या बाजूनेही मोठा कल असल्याचे तज्ज्ञांचे म्हणणे आहे. काँग्रेसने महागाईवर कडक टीका करून महिला मतदारांना आकर्षित करण्याचा प्रयत्न केला आहे.
महिला मतदारांपैकी काहींनी भाजप सरकारच्या योजना स्तुत्य असल्याचे सांगितले, तर काहींनी काँग्रेसच्या महागाईविरोधी उपाययोजनांना पसंती दर्शवली. "भाजपने गॅस सबसिडी दिली, पण महागाईवर उपाय केला नाही. यामुळे आम्ही परिवर्तनाचा विचार करत असल्याचे काही म्हणाले.
कौन पुढे?
सर्व्हे आणि मतदान केंद्रांवरील पाहणीवरून महिलांच्या मतदानाचा कल स्पष्ट होण्यासाठी मतमोजणीची वाट पहावी लागेल. त्यामुळे महिलांचे निर्णायक मतदान दोन्ही पक्षांच्या विजयासाठी महत्त्वाचे ठरेल.
महिलांच्या सहभागाने या निवडणुकीचे गणित अधिकच गुंतागुंतीचे बनवले आहे. महिलांचा कल भाजप किंवा काँग्रेसकडे किती प्रमाणात आहे, याचा अंतिम निर्णय निकालानंतरच स्पष्ट होईल.
नंदुरबार जिल्ह्यातील विधानसभा निवडणुकीसाठी मतदारांनी मोठ्या संख्येने मतदानाचा हक्क बजावला. जिल्ह्यातील मतदानाच्या आकडेवारीवरून महिलांनी या निवडणुकीत मोठ्या प्रमाणात सहभाग घेतल्याचे स्पष्ट दिसत आहे. चार विधानसभा मतदारसंघांमध्ये महिलांच्या मतदानाचा टक्का पुरुषांच्या तुलनेत जास्त असल्याचे दिसून आले.
महत्वाची आकडेवारी:
1. अक्कलकुवा विधानसभा मतदारसंघ:
एकूण महिला मतदार: 1,59,319
मतदान केलेल्या महिला: 96,024 (60.27%)
महिलांचा मतदानाचा टक्का पुरुषांपेक्षा अधिक.
2. शहादा विधानसभा मतदारसंघ:
एकूण महिला मतदार: 1,77,588
मतदान केलेल्या महिला: 1,17,295 (66.05%)
पुरुषांच्या तुलनेत महिलांचा सहभाग अधिक.
3. नंदुरबार विधानसभा मतदारसंघ:
एकूण महिला मतदार: 1,77,212
मतदान केलेल्या महिला: 1,01,959 (57.54%)
महिला मतदारांचा टक्का लक्षणीय.
4. नवापूर विधानसभा मतदारसंघ:
एकूण महिला मतदार: 1,53,098
मतदान केलेल्या महिला: 1,14,051 (74.50%)
नवापूरमध्ये महिलांनी सर्वाधिक उत्साह दाखवला.
जिल्ह्याचा एकूण मतदानाचा टक्का:
पुरुष: 63.08%
महिला: 64.35%
इतर: 23.08%
एकूण मतदान: 63.72%
महिलांचा निर्णायक सहभाग:
महिलांचा सहभाग पुरुषांपेक्षा जास्त असल्याने यंदाच्या निवडणुकीत महिलांचे मत पक्षांच्या विजयासाठी निर्णायक ठरणार आहे. महिलांच्या आरक्षण, योजना, आणि सक्षमीकरणाच्या मुद्द्यांवर प्रचार केला गेल्याने महिला मतदारांकडून चांगला प्रतिसाद मिळाल्याचे दिसून येते. जिल्हाधिकारी डॉ. मिताली सेठी यांनी मतदान प्रक्रियेत सहभाग घेतलेल्या सर्व मतदारांचे अभिनंदन केले असून, शांततापूर्ण वातावरणात निवडणूक पार पाडल्याचे समाधान व्यक्त केले आहे.
महिलांचा वाढलेला मतदान टक्का कोणत्या पक्षाला फायदा करून देईल, हे निकालानंतरच स्पष्ट होईल. पण महिलांचा वाढता सहभाग लोकशाहीसाठी एक सकारात्मक पाऊल ठरतो आहे.
रविवार, १७ नोव्हेंबर, २०२४
हिमाचल टूरचा चुरशीचा प्रसंग: नियमांवरील विजय
०७ नोव्हेंबर २०२४
सुधाकर व त्याच्या मित्रांच्या समूहाने ३ लाख १५ हजार रुपयांचे हिमाचल पॅकेज एका कंपनीकडून बुक केले होते. आधीच ठरल्याप्रमाणे टप्प्याटप्प्याने पैसे देण्याचा करार होता. मात्र, टूरच्या दुसऱ्या दिवशीच कंपनीकडून पूर्ण रक्कम तातडीने भरण्याचा आग्रह होऊ लागला. या प्रसंगामुळे प्रवासाच्या उत्साहावर विरजण पडले, मात्र समूहाच्या धैर्याने आणि ऐक्याने हा वाद चुरशीने हाताळण्यात आला.. यात लेखी करणार देताना नियम पूर्णपणे दिले होते मात्र शब्द देताना वेगळे देत होते याबाबत त्यांच्याशी त्याच वेळी चर्चा करून लेखी नमूद करण्याची विनंती केली होती. त्यांनी विश्वास दर्शवला होता. मात्र ऐनवेळी रक्कम मागण्यास सुरुवात केल्यामुळे समूहाने नकार दिला.
मॅनेजरचा दबाव वाढत असताना, सुधाकरने ठाम भूमिका घेतली. त्याने सांगितले, "जर परिस्थिती अशीच राहिली तर आम्ही पोलीस ठाणे गाठू. गरज पडल्यास आंदोलन छेडू." हा निर्णय कंपनीला अडचणीत आणणारा ठरला. रात्री १२ वाजता थेट कंपनीचा मालक शिमला येथे आला.
मालकाने सुधाकर व समूहाशी चर्चा केली. समूहाच्या ठाम भूमिकेमुळे आणि नियमांच्या आधारावर बोलल्यामुळे शेवटी कंपनीने मध्यस्थी केली. रक्कम कमी करण्यात आली, आणि समूहाच्या अटींनुसार उर्वरित रक्कम टप्प्याटप्प्याने घेण्यास कंपनी तयार झाली. व त्यानंतर मिळणाऱ्या सुविधाही उत्तम मिळाल्या, हा प्रसंग समूहाच्या विजयाचा ठरला. यामुळे न केवल प्रवासाचा आनंद कायम राहिला, तर समूहाने एकीची ताकद काय असते हे दाखवून दिले. हा संघर्ष फक्त कंपनीच्या चुकीच्या धोरणांविरुद्धच नव्हे, तर प्रवाशांच्या हक्कांसाठी उभा राहण्याचा आदर्श ठरला.
या प्रसंगातून एक गोष्ट स्पष्ट झाली - नियमांना डावलून काम करणाऱ्यांविरुद्ध ठाम राहिल्यास यश मिळतेच. समूहाच्या संयमाने आणि एकजुटीने नियमांवर विश्वास ठेवणाऱ्यांचा विजय झाला..
दै.पुण्यनगरीचे निष्ठावंत सेवक: सुरज पाटील यांचे अल्पायुष्य जीवन ; भावपूर्ण श्रध्दांजली
साध्या पण कर्तृत्वशाली व्यक्तिमत्त्वाचे धनी सुरज पंडित पाटील यांचे केवळ ४० व्या वर्षी झालेले आकस्मिक निधन मनाला चटका लावणारे आहे. दै. पुण्यनगरी कार्यालयात ऑपरेटर म्हणून कार्यरत असलेल्या सुरजने आपल्या समर्पित वृत्तीने आणि निष्ठेने संस्थेतील प्रत्येक सदस्याच्या मनात आपले स्थान निर्माण केले होते.
सुरज पाटील हे नाव म्हणजे कामाप्रती निष्ठेचा आदर्श. जाहिराती सेटअप करणे, बातम्या सुसूत्र करणे यांसारख्या तांत्रिक बाबींमध्ये त्याचा हातखंडा होता. संस्थेच्या छोट्या-मोठ्या कामांसाठी तो नेहमी तत्पर असायचा. जाहिरातीचे आर.ओ. भरण्यापासून जाहिरातीचे उत्पन्न मिळवण्यासाठी व बँकेत जाऊन भरण्या करणे पावेतो प्रतिनिधींसोबत काम करण्यापर्यंत, त्याने कार्यालयातील विविध भूमिका प्रामाणिकपणे पार पाडल्या.
सुरजचा स्वभाव मनमिळाऊ होता. त्याने कधीही संताप व्यक्त केला नाही, कुणालाही दुखावले नाही. त्याच्यात सर्वांना धरून चालण्याची असामान्य कला होती. त्याचा चेहरा नेहमी हसरा असायचा, आणि त्याच्या सकारात्मक उर्जेमुळे कार्यालयाचे वातावरण नेहमी प्रसन्न असे,
अवघ्या कमी वयात, जीवनाचा उत्कर्ष गाठण्याच्या टप्प्यावर त्याला आजाराशी सामना करावा लागला. त्या संघर्षाने त्याला खूप थकवले, पण त्याने कधीही स्वतःला खचू दिले नाही. दुर्दैवाने, ४० व्या वर्षी त्याच्या या सुंदर प्रवासाचा अंत झाला, ज्यामुळे त्याचे कुटुंब, मित्र, सहकारी आणि परिचित हळहळले.
सुरजच्या आठवणींमध्ये त्याचे हसरे रूप, काम करण्याची लगन, आणि सर्वांशी केलेले आपुलकीचे वागणे नेहमीच जिवंत राहील. त्याचा संघर्ष, त्याची मेहनत, आणि त्याचा साधेपणा यामुळे तो कायम लोकांच्या हृदयात राहील.
सुरजभाऊ यांचे अकाली जाणे हे त्यांच्या कुटुंबासाठी, सहकाऱ्यांसाठी, आणि संस्थेसाठी मोठी हानी आहे. त्यांच्या निष्ठेचे, साधेपणाचे आणि सकारात्मकतेचे उदाहरण आपल्यासाठी कायम प्रेरणादायी ठरेल. सुरज, तुमच्या आठवणी आणि कार्याची सावली आमच्यासोबत नेहमी राहील. दैनिक पुण्यनगरीतील एक सहकारी अश्या अचानक गेल्याचे आयुष्यभर दुःख असेल. तुला भावपूर्ण श्रद्धांजली!
सुधाकर मराठे
तळोदा प्रतिनिधी
शनिवार, १६ नोव्हेंबर, २०२४
"रेल्वे प्रवासातील अडचणी आणि आनंदाचा प्रवास"
प्रवास हा नेहमीच आठवणींचा ठेवा असतो, पण कधी कधी तो आठवणींसोबत संकटांनाही घेऊन येतो. दक्षिण भारताच्या प्रवासातील शेवटच्या दिवशी आमचे तिकीट हरवले होते. त्या गोंधळात, फक्त प्रवास पूर्ण करण्यासाठी आम्हाला टीसीला दंड भरावा लागला. ती रक्कम कमी नव्हती, पण त्यावेळी दुसरा पर्यायच नव्हता. तो प्रसंग जसा अवघड होता, तसाच पुढे जाण्याचा अनुभवही देणारा होता. तर हिमाचल हिंडून आल्यानंतर सुरतहून नंदूरबार जाण्यासाठी सुरत भुसावळला पॅसेंजर रेल्वेचे आरक्षित तिकीट न मिळाल्यामुळे आम्ही काऊंटरवरून तात्पुरती तिकिटे काढली.
प्रवासाची सुरुवातच आव्हानात्मक होती. ट्रेन प्लॅटफॉर्मवर आली, मात्र तिच्या प्रत्येक डब्यात पाय ठेवण्यासही जागा नव्हती. ही परिस्थिती पाहून सर्व बायका घाबरल्या. मुलांसोबत गडबड गोंधळ उडाला. महिला आणि लहान मुले गर्दीच्या त्या दृश्याने घाबरली होती. काही मुले रडायला लागली, तर काहींनी घाबरून आईच्या कुशीत आसरा घेतला. गोंधळात सर्वांचा संयम तुटत चालला होता. जागा मिळवणे अशक्य होतं, पण पुढील रेल्वे सकाळी पाच वाजता असल्याने या ट्रेननेच प्रवास करणे गरजेचे होते.
रात्र असल्याने पुढील रेल्वे सकाळी पाच वाजता होती. मात्र, त्यावेळी प्रवास करणे कठीण होईल, असे वाटल्याने आम्ही या भरगच्च ट्रेनमध्येच जागा मिळवण्याचा निर्धार केला. सर्व पुरुष मंडळींनी बायकांना व मुलांना सुरक्षित ठेवण्याचे ठरवले. "टीसी आला, तर त्याला मॅनेज करायचे," असेही ठरले.
गर्दीच्या त्या धकाधकीत, कुठेतरी एक कोपरा मिळवून आम्ही थोडासा विसावा घेतला. व्यारा स्थानकावर ट्रेन थांबली, तेव्हा टीसी समोर आला. त्याने आम्हाला पाहिले, आणि प्रत्येकी ५० रुपये घेतले. यानंतर आमच्यासाठी थोडीशी मोकळी जागा उपलब्ध करून दिली. हा सगळा प्रसंग इतका अनोखा आणि मजेशीर वाटला की शेवटी आम्ही सगळेच हसत राहिलो.हा प्रवास आमच्यासाठी फक्त मार्गक्रमण नव्हता, तर एक अनुभव होता - एका आव्हानाचा, जिद्दीचा आणि परिस्थितीला जुळवून घेण्याचा. ही रात्र आम्हाला खूप काही शिकवून गेली - संकटांमध्ये एकत्र राहणे, संयम राखणे आणि जिद्दीने पुढे जाणे. हा प्रवास जितका कठीण होता, तितकाच आयुष्यभर लक्षात राहणारा ठरला.
या प्रवासात शेवटच्या दिवशी सुरत-भुसावळ पॅसेंजर ट्रेनमध्ये मिळालेला अनुभव व दक्षिण भारतीय सहली दरम्यान हरवलेले तिकिटे या दोन्ही अनुभवांनी एक गोष्ट मात्र शिकवली - प्रवासात संकटे येत असली तरी ती सहनशीलता, एकमेकांना आधार, आणि प्रसंगावधानाच्या जोरावर पार करता येतात. गमावलेले तिकीट असो किंवा जागा, संकटे कधीही येऊ शकतात, पण शेवटपर्यंत प्रयत्न सोडले नाहीत, तर प्रवास कायम लक्षात राहतो..
शुक्रवार, १५ नोव्हेंबर, २०२४
दिल्लीहून सुरतपर्यंतचा प्रवास: अनुभव, निसर्ग आणि आठवणी*
१५ नोव्हेंबर २०२४
दिल्ली निजामुद्दीन स्थानकावर पहाटे ५ वाजता आम्ही वेर्णाकुलम एक्सप्रेसने सुरतसाठी प्रवासाला सुरुवात केली. वातानुकूलित डब्यात रिझर्वेशन असल्याने प्रवास आरामदायक होता. पहाटेच्या शांत वातावरणात ट्रेन सुरू झाल्यावर खिडकीतून बाहेर बघताना हिवाळ्याचा गारठा जाणवत होता. स्टेशनवरचा गोंधळ मागे पडत, शहराच्या वर्दळीपासून दूर जात प्रवासाची खास सुरुवात झाली..
*प्रवासातील पहाटेचा आनंद*
रेल्वे जसजशी पुढे सरकत होती, तसतसे दिल्लीचा धावपळीतला परिसर मागे पडत मोकळ्या, हिरव्या मैदानांचे दर्शन होऊ लागले. पहाटेचा चहा आणि नाश्ता घेत गप्पा सुरू झाल्या. बाहेरून येणारा वारा आणि ट्रेनच्या खडखडाटात प्रवास अधिकच रोमांचक वाटत होता.
*राजस्थानचा ओसाड पण मोहक प्रदेश*
दुपारच्या सुमारास रेल्वेने राजस्थानच्या हद्दीत प्रवेश केला. रुक्ष माती, दूरवर दिसणारे वाळवंटाचे सपाट मैदान, आणि मध्येच दिसणारी छोटी छोटी गावे प्रवासाला वेगळा अनुभव देत होती. कधी कधी उंटगाड्या आणि रंगीत पगड्या घातलेल्या व्यक्ती दृष्टीस पडत होत्या. यावेळी खिडकीतून बाहेर बघताना त्या प्रदेशाच्या वेगळेपणाचा आनंद घेत होतो.
*गुजरातच्या दिशेने प्रवास*
जसजसा प्रवास पुढे सरकत होता, तसतसे हवा उष्ण होऊ लागली. संध्याकाळपर्यंत गुजरातमध्ये प्रवेश करताच, हिरवीगार शेती, नारळाची झाडं, आणि शेतकरी त्यांच्या कामात मग्न असल्याचे दृश्य दिसू लागले. गुजरातच्या रेल्वे स्थानकांवर स्थानिक पदार्थ विकणाऱ्या विक्रेत्यांची लगबग आणि गुजराती भाषेतला संवाद ऐकून प्रवास अधिकच रंगतदार होत गेला.*रात्री सुरत स्थानकावर पोहोचलो*
रात्रीच्या सुमारास सुरत स्थानकावर पोहोचलो. स्टेशनवर उतरताच सुरतच्या व्यापारमय आणि चैतन्यशील वातावरणाची झलक पाहायला मिळाली. प्रवासाचा थोडासा थकवा होता, पण एक अद्वितीय अनुभव मिळाल्याचा आनंदही तितकाच होता. दिल्लीपासून सुरतपर्यंतचा हा प्रवास निसर्ग, संस्कृती, आणि प्रदेशाच्या वैविध्याचा साक्षीदार ठरला..
याची सदस्यत्व घ्या:
पोस्ट (Atom)